Toen in 2022 het Integraal Zorgakkoord (IZA) werd beklonken, was bestuurlijk Nederland in haar nopjes. Eindelijk een gezamenlijke koers om de zorg betaalbaar, toegankelijk én toekomstbestendig te maken. Inmiddels zijn we drie jaar verder en is het tijd om de mooie plannen van papier naar de praktijk te brengen. Met het Aanvullend Zorg en WelzijnsAkkoord (AZWA) erbij, is de lat nóg hoger gelegd. Maar er is één cruciale hobbel die we niet langer kunnen negeren: de digitale informatievoorziening.

De wil om samen te werken wordt belemmerd door de huidige systemen

Want laten we eerlijk zijn: wie droomt er niet van een zorgketen die soepel loopt als een Zwitsers horloge? Waar huisartsen, wijkverpleegkundigen en gemeentelijke professionals moeiteloos samenwerken, met ondersteuning van slimme systemen die informatie razendsnel en veilig uitwisselen. Helaas, de realiteit lijkt eerder op een bord spaghetti: verouderde software, losse systemen, handmatig overtypen en eindeloze e-mails. Geen wonder dat de zorg hapert.

En dan hebben we het nog niet gehad over privacy. Gegevens over gezondheid en welzijn zijn gevoelig, en terecht goed beschermd. Maar de regels zijn soms zo streng dat ze samenwerking eerder frustreren dan faciliteren. Gemeenten moeten balanceren tussen wettelijke kaders en de wens om inwoners écht integraal te ondersteunen. Dat vraagt om digitale oplossingen die niet alleen veilig zijn, maar ook werkbaar. En daar wringt het: niet elke organisatie heeft de kennis of middelen om zulke systemen op te tuigen.

Gelijke informatiepositie

Ook de regie ligt onder vuur. Gemeenten willen meebeslissen over de transformatie van zorg naar gezondheid, maar zonder actuele en betrouwbare data is sturen als varen zonder kompas. In de samenwerking met grote zorgverzekeraars en aanbieders dreigt de gemeente het onderspit te delven. Gelijke informatiepositie is geen luxe, maar noodzaak.

En dan is er nog de menselijke kant. Digitale middelen zoals e-health en AI zijn fantastisch, maar ze mogen geen extra last worden voor zorgprofessionals. En ze moeten álle inwoners bereiken, ook wie minder digitaal vaardig is. Inclusiviteit is geen bijzaak, maar hoofdzaak.

IZA en AZWA zijn niet slechts goede bedoelingen

Kortom: het IZA en AZWA zijn ambitieus, en terecht. Maar zonder stevige digitale fundamenten blijft de zorg steken in goede bedoelingen. Het is tijd voor actie. En die begint bij het direct betrekken van informatiedeskundigen bij elk nieuw initiatief. Niet achteraf, maar vanaf het begin. Zo voorkomen we frustrerende systeemdiscussies, verhogen we de efficiëntie en besparen we kostbare tijd.

Want echte samenwerking in de zorg vraagt niet alleen om mensen die elkaar vinden, maar ook om systemen die elkaar begrijpen. Laten we die digitale brug nú bouwen. 

Meer weten?

Marcel Lemmen denkt graag met u mee. Neem contact op via de contactpagina om met hem in gesprek te gaan.